أین تذهبون؟

جماعت‌! کجـا می‌رویـم‌؟ چـرا به‌ زمیـن‌ و آسمـان‌ بـد می‌گـوییم‌؟
چرا از روزگار گله‌ می‌کنیم‌؟ چرا تحمل‌ خودمان‌ را نداریم‌؟ چرا با لبخند بیگانه‌ایم‌؟ چرا غصه‌ها به‌ جانمان‌ چنگ‌ انداخته‌؟
چـرا از یکـدیگـر خسته‌ایم‌؟ چرا به‌ آب‌ و آسمان‌ نگاه‌ نمی‌کنیم‌؟ چـرا انتظار بهار را نمی‌کشیم‌؟

چـرا دیگـر صورت‌هامان‌ "ناضره‌" نیست‌؟ چرا چشم‌هامان‌  "الی‌ ربّک‌ ناظره‌"  نیست‌؟
مگـر فراموشمان‌ شده‌ زمین‌ از آن‌ خداست‌ و  "یورثها من‌ یشاء من‌ عباده‌" ؟
مگـر فراموشمان‌ شده‌  "والعاقبة‌ للمتقین" ؟
چـرا دل‌هایمان‌ را به‌ "إنّ الارض‌ یرثها عبادی‌ الصالحون‌" خوش‌ نمی‌کنیم‌؟

چـرا منتظر "الساعة"  که‌  "قریب"  است‌ نیستیم‌؟
چـرا برای‌  "یوم‌ الخروج"  روزشماری‌ نمی‌کنیم‌؟
چـرا به‌  "والله‌ متم‌ نوره‌" یقین‌ نداریم‌؟
جماعت‌!  باور بیاورید به‌ وعده‌ خداوند؛ "لیستخلفنّهم‌ فی‌ الارض‌"  دروغ‌ نیست‌.
 "لیظهره‌ علی‌ الدین‌ کلّه" جدّی‌ است‌، اگر چه‌ مشرکان‌ را خوش‌ نیاید.
جماعت‌!  "انشق‌ القمر"  در پیش‌ است‌.
"اقترب‌ الساعة"  چشم‌ برهم‌ زدنی‌ طول‌ نمی‌کشد.
"یوم‌ الفتح"  از راه‌ می‌رسد و خدا نکند در آن‌ روز از کسانی‌ باشیم‌ که‌ ایمان‌ به‌ دردمان‌ نخورد.
جماعت‌!  نمازهایتان‌ را با  "أمّن‌ یجیب‌ المضطر"  ختم‌ کنید.
و به‌ یاد داشته‌ باشید منت‌ خدا را بر "الذین‌ استضعفوا فی‌ الارض‌"
او همه‌ تشنگان‌ را با  "ماء معین‌" سیراب‌ می‌کند.
جماعت‌!  خـداوند اراده‌ کرده‌ است‌ که‌ ما قوی‌ باشیم‌ که‌ او را دوست‌ بداریم‌ و او دوستمان‌ بدارد.
خداونـد به‌  "اقامواالصلوة"  ما افتخـار می‌کند.
"اتواالزکوة" مـا را به‌ رخ‌ دنیاطلبان‌ می‌کشد.
از "امروا به‌ معروف‌ و نهوا عن‌ المنکر"  مـا حظ‌ می‌کند.
جماعت‌! ما تنها نیستیم‌. "أینما تکونوا یأت‌ بکم‌ اللّه‌ جمیعاً"  دست‌ به‌ سر کردن‌ ما نیست‌.
چـرا نوید  "بقیـة‌الله‌ خیـرلـکم"  را به‌ یکدیگر نمی‌دهیم‌؟ به‌ خدا قسم‌ زمین‌، مرده‌ نمی‌ماند!
بـه‌ خـدا قسـم‌  "جـاء الحق‌"  آمدنی‌ است‌! "زهـق‌ البـاطل"  شدنی‌ است‌!

و وای‌ به‌ حـال‌ مـا  اگر از مفلحـونِ  "حـزب‌ الله‌"  نبـاشیم‌... .