سلام بر تو ای شلمچه ...

سلام بر تو ای شلمچه ...

سلام بر تو ای قرار بی قراران ای جایی که نه چندان دور نردبان معراج و ترقی بودی...
سلام بر تو ای نقطه تلاقی عرش با فرش سلام بر آن نیمه شب هایت ...
سلام بر آن فضای عاشقانه ای که شب زنده دارانت با ترنم زیبا و ملکوتی الهی العفو، می آفریدند.
سلام بر نماز شب هایی که در سنگر های آسمانی تو آغاز می شد و در بهشت خاتمه می یافت.
و باز سلام بر تو ای شلمچه، ای جبهه ی عاشقان، ای تمامیت عرشیان، شلمچه تو مانند موج خاموش و درهم شکسته می مانی به ساغری که خالی از شهد لقاء و بند نام شهادت شده است به دریایی که در بستر خویش آرام خفته است.

شلمچه جزر و مددت کجا رفت؟
هرگاه بسیجی ها در تو، نیستند موج شرارهایت در درون تو فرو رفته است شلمچه!!
جا دارد امروز چفیه ام را بر سر بکشم و اشک حسرت از چشمان ملتهبم جاری کنم  و فریاد بکشم...
من جا مانده ام...