مسابقات ارزشی ...
- چهارشنبه, ۳۰ مرداد ۱۳۹۲، ۰۷:۴۹ ب.ظ
- ۰ نظر
بحث ورزش داغ بود.
حریفان سرگرم و تماشاچیان در هیجان
گفتم: ورزش باستانی را بیشتر دوست داری یا ورزش روز را؟
گفت: اگر آتش غیرت و دود همتی هم هست، در «باستانی کاران» بیشتر است.
گفتم: علت؟
گفت: آنان ریشه دارترند؛ ورد زبانشان «یا علی» است؛ «مولی» دارند و کباده عشق «اهل بیت» را به سینه می کشند و ...
گفتم: امروزی ها کارهای عجیب تری می کنند؛ قله «اورست» را فتح می کنند؛ و رشته کوه «هیمالیا» را زیر پا می گذارند.
گفت: فتح «قله انسانیت» مهم تراست و دشوارتر! به نظر من «گود زورخانه» خیلی رفیع تر از «سکوی افتخار» است.
گفتم: اگر دنیا یک میدان وسیع مسابقه باشد، کدام ورزشکاران برنده اند؟
گفت: آنان که «قله آزادگی» را فتح می کنند؛ آنان که بر «شکم شهوت» مشت می زنند؛ آنان که نفس خود را «خاک» می کنند؛ به باشگاه تقوا و عفاف می روند؛ بار سنگین مسئولیت را بلند می کنند و برای زیبایی «اندام روح» تمرین می کنند.
گفتم: من به «تربیت بدنی» علاقه مندم.
گفت: آن نیست شجاعت که گلو چاک کنی
مردانگی آن جاست که دل پاک کنی
وقتی که به «باشگاه تقوا» رفتی
ای کاش! حریف نفس را خاک کنی